இறுதிச் சுற்று (இது விமர்சனம் அல்ல சொந்த கதை)

"காக்கா முட்டை"க்கு பிறகு, குடும்ப உறவுகளுக்காக "உப்பு கருவாடு" பார்த்து ராதா மோகனிடம் உப்பு கண்டமாகி போனாலும், இந்த படத்திற்கு போக முக்கிய காரணம், 

"பொண்டாட்டிய படத்துக்கே கூட்டி போகாம கொடும படுத்தறான், பாவி பய!. பாவம் அந்த பொண்ணு" என்று பேசி என்னை வில்லனாய் உருவக படுத்தி கொண்டிருந்த ஊர் வாயை, கொஞ்ச நாளைக்காவது அடைச்சி வைக்க தான். இன்னும் எத்தன காலத்துக்கு தான் பொண்டாட்டிய படத்துக்கு கூட்டிட்டு போகாததையே புருசனோட ஆக பெரிய குற்றம்ன்னு சொல்லிகிட்டு இருப்பீங்க கைய்ஸ்! காம்ப்ளான் குடிச்சு வளருங்கப்பா. 

இறுதிச் சுற்று - தமிழில் இப்படியெல்லாம் ஒரு ஸ்போர்ட்ஸ் (குத்து சண்டை) படம் எடுக்கிறார்கள் என்பதே ஆச்சர்யம் தான். ஆஹா ஓஹோன்னு இல்லைனாலும் "பரவாலப்பா" என்று முதுகில் தட்டி கொடுக்கும் அளவுக்கு இருக்கிறது.

குத்துசண்டை மேடையை சுத்தி ஒப்பாரி வைத்து ஓவென்று அழுது, பின் ஹீரோ தங்கச்சிக்காக விட்டு கொடுத்து, நெஞ்சை லிக் செய்து நெகிழ வைத்த "எம் குமரன் சன் ஆப் மகாலட்சுமி" கிளைமாக்ஸ் காட்சியை எல்லாம் நினைத்து பார்த்தால், இந்த பட இயக்குனருக்கு கோவில் கூட கட்டலாம்.

ஹீரோயின் ரித்திகா சிங்கை பார்த்து இன்ஸ்பைர் ஆகி, வீட்டிற்க்கு வந்ததும் நான் ஒற்றை கையில் புஸ்-அப் (push-up) எடுக்க முயற்சித்ததே இந்த படத்திற்கு பெரும் வெற்றி எனலாம். பாடல்கள் நன்றாக இருந்தாலும், எல்லாமே தேவையில்லாத ஆணிகள் தான்.

படம் பார்த்த அன்னைய நைட்ல இருந்து, தூங்கும் போது அடுத்த ரூம்ல இருந்து "டொம் டொம்" ன்னு சத்தம் வந்து கொண்டிருந்தது. பக்கத்துல இருந்த என் பொண்டாட்டியும் காணாம போயிடறா. அடுத்த நாள் காலைல எழுந்து பார்த்தா, அழுக்கு மூட்டையில் இருந்த துணி எல்லாம் வெளியே பிதுங்கிட்டு இருக்கு, என்னோட தம்புள்ஸ் ரெண்டும் எடம் மாறி கெடக்கு.

படம் பார்த்த இன்னொருத்தரும், ஹீரோயினை பார்த்து இன்ஸ்பைர் ஆகி இருக்காங்கறது தான் இந்த கதையில பெரிய ட்விஸ்ட்டு. ஆனால் படம் பார்த்த நாலு நாள்லயே முழு ரித்திகா சிங்கா மாறியிருக்கிற என் பொண்டாட்டிய பார்த்தா தான் அல்லு கிளம்புகிறது. "படத்துக்கு கூட்டிட்டு போக மாட்டியா? படத்துக்கு கூட்டிட்டு போக மாட்டியா?" என்று சொல்லி இந்த வேட்டையனை தெனமும் நாக்-அவுட் செய்றா. இனி எல்லா படத்துக்கும் விமர்சனம் எழுதணும் போலயே!

எப்படி இந்த சந்திரமுகியை வெளிய ஓட்றது? :-( frown emoticon