நான் முதன் முதலாக முழுமையாக பார்த்த கொரியன் படம் இது தான். இதற்கு முன் My wife is a Gangster படத்த HBO வில் கொஞ்சம் பார்த்த அனுபவம். ஆனால் My Little Bride பார்த்த பிறகு எனக்கு கொரியன் படங்களின் மேல் கன்னாபின்னா காதல் வந்துவிட்டது. தினமும் ஒரு கொரியன் படம் டவுன்லோட் பண்ணி பைத்தியம் மாதிரி பார்க்க ஆரம்பிச்சுட்டேன். எங்க வீட்டுக்கு யாராவது பிரெண்ட்ஸ் வந்தால் கூட, சாப்பாடு சாப்பிடறாங்களோ இல்லையோ ஒரு கொரியன் படம் பார்க்காமல் வெளிய போக முடியாது (என்னோட பதிவுக்கு ஓட்டு போடாமலும் வெளிய போக முடியாது). கூட இருக்கின்ற பிரெண்ட்ஸ்ங்க எல்லாம் என்னுடன் சேர்ந்து கொரியன் மொழி பேச ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. கம்பெனியில் என்னை ஆன் சைட்டுக்கு அனுப்புவதாக சொல்லியபோது கூட தென் கொரியாவாக இருந்தால் தான் போவேன் என்று அடம் பிடிச்சிருக்கேன். கடந்த புட்பால் உலக கோப்பை மேட்சில் என்னோட பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் அர்ஜென்டினா, பிரேசில் அப்படின்னு சப்போர்ட் பண்ணி கொண்டிருக்க, நான் தென் கொரியா டீமுக்கு தான் சப்போர்ட் செய்தேன். ரொமாண்டிக் காமெடி சினிமாவில் கொரியன்ஸ் படத்தை அடிச்சுக்க முடியாது. கொரியன் படங்கள பார்க்கும் போது கொஞ்சம் தமிழ் படம் பார்க்கிற உணர்வு வரும் (கேவலமாக இருக்கும் என்று தப்பாக நினைத்து விட வேண்டாம்).
குடும்ப உறவுகளுக்கு உள்ள பாசம்,
காதல்ல உருகி செத்து சுண்ணாம்பு ஆகறது,
உப்பு மூட்டை தூக்கிட்டு போறது.
காதலியோ காதலோனோ இறந்து விட்டால் பீல் பண்ணி சாகறது
என்று தமிழ் சினிமாவுக்கான அத்தனை அம்சங்களும் இருக்கும். இந்த படம் பார்த்தால் உங்களுக்கு புரியும். கொரியன் மொழில 500 தமிழ் வார்த்தைகள் இருக்கிறதாம். செம்மொழி மாநாட்டில் யாரோ சொன்னதாக தகவல். அம்மா அப்பாவை அவர்களும் "அம்மா" "அப்பா" என்று தான் சொல்கிறார்கள். தாத்தாவை, அப்புச்சி என்றே சொல்கிறார்கள். இதனால் நம் தமிழ் இயக்குனர்கள் கொரியன் படத்தை டவுன்லோட் பண்ணி கதை உருவாக்குறாங்க. அப்படி நம்ம மோதி விளையாடு இயக்குனர் சரண், 100 days with Mr Arrogant என்ற படத்துல இருந்து தான் ரொமாண்டிக் சீன்களை சுட்டு தன்னோட மூளைய யூஸ் பண்ணி "மோதி விளையாடு" என்ற ஒரு மாபெரும் காவியத்தை படைத்துள்ளார். அட என்னமா யோசிச்சிருக்கு பய புள்ள!! அந்த படத்தை நம்ம ரீமேக் புகழ் ராஜா மாதிரி அப்படியே எடுத்து இருந்தால் கூட ஓரளவு ஓடி இருக்கும். இதெல்லாம் பார்க்கும் போது தான் நாம ஏன் டைரக்டர் ஆக கூடாது? என்று ஆபிஸ்ல Blog படிச்சுகிட்டே யோசிக்கிறேன். (ஆபிஸ்ல வேலையே செய்யறதே இல்லையா? என்றெல்லாம் இடையில் கேட்க கூடாது. அப்புறம் கதையில் Flow விட்டு போய்டும்). சரி சரண் சாரோட இன்னொரு நாளைக்கு மோதி விளையாடலாம். அப்படி இன்னொரு சொதப்பல் தான் "சிக்கு புக்கு".
படம் பார்க்கணும்ன்னு நினைக்கறவங்க, இதை படிக்கறதை நிறுத்திட்டு அப்படியே பேக்அப் பண்ணிகோங்க. இனி, இந்த படத்தோட கதைக்கு போவோம். நாயகி Boeun ஸ்கூல் படிக்கிற பொண்ணு. இவங்களோட உண்மையான பேரு Moon Geun Young. உண்மையாகவே அந்த நிலா மாதிரி அவ்வளவு அழகு. (என்னை பொறுத்த வரைக்கும் அழகான பொண்ணுங்க எது பண்ணினாலும் அழகாதான் இருக்கும். கொட்டாவி விடும் போது கூட). நாயகன் Sangmin காலேஜ் பைனல் இயர். இவங்க ரெண்டு பேரும் சின்ன வயசுல இருந்தே ஒன்னா வளர்ந்தவங்க. நிலாவுட (நாயகி) தாத்தா நாயகனின் தாத்தாவுக்கு செஞ்சு கொடுத்த சத்தியத்தின் படி அவங்க வீட்டில் இரண்டு பேரின் விருப்பம் இல்லாமலே கல்யாணம் செய்து வைத்து விடுகிறார்கள். நிலாவின் அம்மாவிற்கும் இதில் சுத்தமா இஷ்டம் இல்லை. கல்யாணம் முடிந்து இரண்டு பேரும் தனி குடித்தனம் போய், நிலா பள்ளிக்கூடத்துக்கும், நாயகன் கல்லூரிக்கும் போகிறார்கள். நிலாவுக்கு அவங்க ஸ்கூலில் படிக்கிற ஒரு பேஸ்பால் பிளேயர் மேல் காதல். அந்த பேஸ்பால் பிளேயர் மீது நிறைய பொண்ணுங்களுக்கு காதல். நிலாவோட நெருங்கிய தோழிக்கும். இதற்கு இடையே நாயகன் தன்னோட காலேஜ் internship-க்காக நிலாவின் ஸ்கூலுக்கு ஓவிய டீச்சராக வர, அங்கே இருக்கிற ஒரு லேடி டீச்சர்க்கு நாயகன் மேல ஒரு "இது" வருது. கடைசியில் நிலாவுக்கு எப்படி நாயகன் மேல் காதல் வந்து சுபம் போடறாங்க என்பதுதான் கதை. படத்துல ஒவ்வொரு கதா பாத்திரமும் அவ்வளவு அருமையாக நடித்திருக்கிறார்கள். படம் ஆரம்பத்தில் இருந்து முடியும் வரை சிரிச்சுகிட்டே இருக்க வேண்டியதுதான் உங்கள் வேலை. படத்தில் வரும் சுவாரஸ்யங்கள் சில.
நாயகனை கல்யாணத்திற்கு சம்மதிக்க வைக்க அவரோட அப்பா, தண்ணி அடிச்சிட்டு கார் கண்ணாடியை உடைக்கிறது.
நிலா ஹனிமூனுக்கு போகாமல் எஸ்கேப் ஆகி அவங்க வீட்டுக்கு முன்னால வந்து நின்று கொண்டிருக்கும் போது நாயகன் வந்து நிலாவோட கழுத்துல கைய வச்சு இழுத்துட்டு போறது.
நிலாவோட அம்மா சின்ன பெண்ணான நிலாவை நினைச்சு அடிக்கடி புலம்பிகிட்டே இருக்கறது.
நாயகனும் நிலாவும் வீட்டில் சமைச்சு சாப்பிட்டு விட்டு, அந்த பாத்திரத்த கழுவுவதற்கு நம்ம ஊரில் "சாட் பூட் த்ரீ" போல ஒன்றை சொல்லி நாயகன் நிலாவை மாட்ட வைப்பது.
நாயகன் அவர் பிரெண்ட்ஸ் கூட பாரில் இருக்கும் போது நிலாவுக்கு கால் பண்ணி அதட்டி அங்க வர சொல்லி கலாய்கிறது.
நிலா கண்ணாடிய பார்த்து ஒரு எக்ஸ்பிரஸ்சன் கொடுப்பாங்க பாருங்க. You would love it.(கீழ இருக்கிற வீடியோவில் வரும் பாருங்க.)
நிலாவுக்கு loft sided butt ன்னு அவ தம்பி ஓட்டறது. நாயகன் நிலாவை உப்பு மூட்டை தூக்கிட்டு போகும் போது butt ஒரு பக்கமாக இழுக்குதுன்னு கலாய்ப்பது. கடைசியாக நிலாவோட தம்பிக்கு loft sided ball ன்னு அவனோட காதலி கழட்டி விட்டுட்டான்னு அவன் அழறது.
நிலா ஒரு பாரில் கரோக்கே (karaoke) பாட்டுக்கு ஆடுவது படு சூப்பர். வரிகளை கவனித்து பார்த்தால் அருமையாக இருக்கும். இந்த பாட்டுதான் என்னோட தற்போதைய ரிங்டோன்.
இந்த படத்தை எல்லோரும் பார்த்து விட்டு பைத்தியம் பிடித்து கொரியன் படங்களை தேடி தேடி அலைய வாழ்த்துக்கள். இந்த படத்தின் டோர்ரென்ட் டவுன்லோட் செய்ய இங்கேகிளிக்கவும். நமீதா டச்: My Little Bride, Celebrate her.
ஆபாயிலுக்கு ரசிகர்களின் எண்ணிக்கை நாளுக்கு நாள் அதிகமாகறதால், கோழிகளே திக்கு முக்காடி போய் முட்டைகள் அதிகமாக போட வேண்டிய நிர்பந்தத்தில் உள்ளன. ஆபாயிலின் அதீத வரவேற்பால் இந்த மாதம் முட்டைகளின் தட்டுப்பாடு மிகப்பெரும் அளவில் ஏற்பட்டுள்ளதாக கோழி பண்ணை உரிமையாளர்கள் சங்கம் தெரிவித்துள்ளது. அவ்வாறு கோழிகள் அதிக முட்டைகள் இட தவறும் பட்சத்தில், சுகுணா சிக்கன் சென்டருக்கு அனுப்பப்படும் என்றும் கோழிகளுக்கு எச்சரிக்கை விடப் பட்டுள்ளது.
இப்பவெல்லாம் என்னதான் ஆல்-அவுட், மார்டின் யூஸ் பண்ணுனா கூட, இந்த கொசுவெல்லாம் சாகறதில்ல. அதனால மக்கள் நூறு, நூத்தம்பது ரூபான்னு போட்டு கொசு அடிக்கற பேட் தான் வாங்குறாங்க. மார்கெட்லயும் ஏகப்பட்ட பேட்கள் விதவிதமா விற்குது. டீவில கூட தற்போது மஸ்கிட்டோ காயில், லிக்விட் விளம்பரம் போடுறத அதிகமா பார்க்க முடியறதில்ல. ஒருவேளை அவங்களே பேட் தான் யூஸ் பண்றாங்களோ என்னவோ? அதுவும் டப்பு டப்புன்னு சவுண்டோட, கொசு சாகுறதும் கண்ணுக்கு தெரியறதனால சின்ன பசங்க எல்லாம் (சில சமயம் பெரியவங்க கூட) சந்தோசமா தீபாவளிக்கு கொல்லு பட்டாசு வெடிக்கற மாதிரி அடிச்சு பட்டையக் கிளப்புறாங்க (வேட்டை ஆரம்பம் ஆயிடுச்சு டோய்... ). தற்போது சென்னைல இருக்கிற வீட்டுல எல்லாம் செட்டில் கார்க் பேட் இருக்கோ இல்லையோ ஆனா இத வச்சு இருக்காங்க. அதனால இந்த பேட் தயாரிக்கிற கம்பனிகள் டெண்டுல்கர வச்சு, அவரு அந்த பேட்ட யூஸ் பண்ணி கொசு அடிச்சு கொல்ற மாதிரி விளம்பரம் எடுத்தா, பேட் வியாபாரம் இன்னும் பிச்சுகிட்டு ஓடும்.
ஏர்செல் கஸ்டமர் கேர்ல இருந்து போன் பண்ணி, "சார், உங்க செல் போன் சுவிட்ச் ஆப் ஆன போது ஏதாவது கால் வந்துச்சுனா அதை பத்தி உடனே உங்களுக்கு மெசேஜ் அனுப்பற மாதிரி வசதி இப்ப புதுசா கொண்டு வந்து இருக்கோம். யூஸ் பண்ணி பார்க்கறிங்களா?" என்று கேட்டார்கள். எனக்கெல்லாம் செல் ஆன் பண்ணி வச்சு இருக்கும் போதே எந்த காலும் வர மாட்டேங்குது (பெண்கள் கவனிக்கவும்). இதுல ஆப் பண்ணி வச்சு இருக்கும்போது பத்தி பேசறான் பிக்காலி பய!. சரி, அதுக்கு எவ்வளவுன்னு கேட்டா மெசேஜ் கட்டர் மாதிரி ஒரு நாளைக்கு ஒரு ரூபாயாம். மாசம் முப்பது ரூபா. ஏன்டா தினமும் யாருக்காவது செல் போன் ஆப் ஆகுமா? கொள்ளை அடிக்கறதில்ல ஒரு நியாயம் தர்மம் வேண்டாமா? தற்போது வலை உலகத்துல காம்படீஷன் அதிகமாயிடுச்சு. தற்போது அட்டு படத்த பார்த்து விமர்சனம் எழுதி கொண்டிருந்த நம் பதிவர்கள் இப்போ பிட்டு படத்தையும் போட்டி போட்டுக்கிட்டு பார்த்து அலசி ஆராய்ந்து விமர்சனம் பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டாங்க. நாமளும் தாக்கு பிடிக்கணும்னா சின்ன வயசுல பார்த்தத கண்டின்யூ பண்ணனும் போல. என்னை மறுபடியும் தியேட்டர் போய் பிட்டு படம் பார்க்க வச்சுடாதிங்கப்பா! (நான் திருந்தி ரொம்ப வருஷம் ஆச்சு!!!) நான் கடைசியா பார்த்த அட்டு படம் பானா காத்தாடி. சத்யம் தியேட்டர்ல மதராச பட்டணம் படத்தோட இண்டர்வெல்ல போட்ட டிரைலர பார்த்து ஓரளவுக்காவது இருக்கும்ன்னு நம்பி போன படம். படம் ஓரளவுக்கு சுமாரா இருந்திருந்தால் நமீதா விமர்சனமா போட்டிருக்கலாம். பானா காத்தாடினா என்னன்னு பட்டம் விடற பசங்களுக்கு மட்டுமே தெரியலாம். படத்துல அந்த பானா காத்தாடிய பார்த்து ஏதோ அலாவுதினோட அற்புத விளக்கு ரேஞ்சுக்கு சீன் விடறானுங்க. படத்தில இருந்த ஒரு நல்ல விஷயம் கதாநாயகி நல்லா கும்முன்னு இருந்தாங்க. சாதரணமாக பாட்டுக்கு மட்டும் வெளிய எந்திருச்சு போய் தம் அடிக்கிற மக்கள், படம் ஓடி கொண்டிருக்கும் போதே கிளம்பிடறாங்க (நானும் இது மாதிரி வெளிய எந்திரிச்சு போகுறதுக்காகவே தம் அடிக்க கத்துக்கணும் போல). இன்டர்வெல்லுக்கு முன்னாடி வந்த டிவிஸ்டு பார்த்து அதிர்ச்சியாகி பாதியிலே வெளிய வந்துட்டேன். படு சினிமாத்தனம். எந்திரன் படத்த பத்தியோ இல்ல பாட்ட பத்தியோ ஏதாவது ஒரு போஸ்ட் போட்டா தான் மத்தவங்களும் நம்மள பதிவர்ன்னு மதிப்பாங்க போல. படம் சிவாஜி அளவுக்கு கொடுமையா இருக்காதுங்கறது மட்டும் என் நம்பிக்கை. முதலும் கடைசியுமா ரஜினி கூட (61) இவ்வளவு வயசு அதிகமா ஒரு கதாநாயகியா நடிக்கறது ஐஸ்வர்யா ராயாத்தான்(37) இருக்கும். எந்திரன் வெளியாகும் போதும் பிட்டு படத்துக்கு கூட தியேட்டர் கிடைக்கறது ரொம்ப கஷ்டம்.
அழகழகாய் மையிட்டு ஆயிரமாயிரமாய் கவிதைகள் எழுதுகின்றன கண்கள். இதழுக்கு தீட்டும் சாயங்களில் ஈர்க்கவில்லை வானவில் நிறங்கள். உதடு சொட்டும் தேன் துளிக்கு ஊர்வலமாய் எறும்பு கூட்டங்கள். எடுத்துரைக்க எத்தனையோ! ஏற்ற இறக்கங்கள் கச்சிதமாய். ஐம்புலனும் உன் வசம்தான், என்னை அடிமையாகவே மாற்றிவிட்டாய் ஒப்பிட்டு கொள்ளவே திரணியில்லை ஓரமாய் நின்று பூக்கும் மலர் செடிகள். ஒளவியம் கொள்ள வைக்கும் பேரழகு (ஒளவியம் - பொறாமை) அஃறிணையாய் மாறி போக வைக்கும் எவரையும்.
காதலியின் பிறந்த நாளுக்கு பரிசளிக்க அழகிய ஆடை தேடி கடை முழுதும் பார்வையிட்டேன். பொம்மைகள் அணிந்த ஆடைகளே மனதை லயிக்க வேறு வழியில்லாமல் நிர்வாணப் படுத்தினேன் இரண்டு மூன்று பொம்மைகளை. அன்று இரவு அவளையும்.
கடந்த மாதம் ஊர்ல இருந்து வரும் போது டிரைன்ல டிக்கெட் கிடைக்காததால், சேலத்துல இருந்து சென்னைக்கு அரசு SETC பஸ்ல வரவேண்டிய சூழ்நிலை ஆகிடுச்சு. சரி ஏழு மணி நேரம் கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டு உட்காந்துகிட்டு வந்திடலாம்ன்னு நினைச்சேன். ஆனா போன வுடனே BOOM TV போட்டு அந்த ஏழு மணி நேரத்தையும் எனக்கு ஏழரையா மாத்திட்டாங்க. தீவிரவாதிக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமா ஷாக் கொடுத்து சித்ரவதை பண்ற மாதிரி, நம்ம மாஞ்ச வேலு வந்து காமெடி, டான்சு பைட்டுன்னு தனி தனியா பண்ணி காமித்து என்னை டர்ராகிட்டார். நிஜமேலும் நான் ஷாக் ஆயிட்டேன். உங்களுக்கு சத்தியமா நெஞ்சுல மாஞ்சா இருந்தா முழு படத்தையும் பாருங்க. இதுக்கு நடுவுல நம்ம நாசர் சார் அடிக்கடி ஒரு கம்பிய தூக்கிட்டு வந்து, இது தான் அசத்தலான முறுக்கு கம்பின்னு சொல்லி என்னோட கழுத்துல மாட்டி முறுக்கி என்னையும் அது உறுதியான கம்பின்னு ஒத்துக்க வச்சுட்டார் (உறுதியான கம்பிய எப்படி கையில முறுக்கிநார்ன்னு கேட்க கூடாது). இதுல போட்ட விளம்பரத்தையே திருப்பி திருப்பி போட்டு சாக அடிக்கறாங்க. இனி டிரையின் கிடைக்கலைனா பிளைட்டு தான்னு பஸ்ஸ விட்டு இறங்குனதுமே முடிவு பண்ணிட்டேன்.
போன வாரம் சனி கிழமை நேரம் போகலைன்னுட்டு, ராயபேட்டைல புதுசா ஓபன் பண்ணி இருக்க "எக்ஸ்பிரஸ் அவென்யு" மாலுக்கு என் நண்பனோடு போயிருந்தேன். ஸ்பென்சர்க்கு எதிர்ல சிட்டி பேங்க்க்கு பின்புறமா அமைந்திருக்கு. சவுத் இந்தியாவிலே மிக பெரிய மால் இதுதான்னு சொல்றாங்க. இந்த "அவென்யு" மால் கண்டிப்பா ஸ்பென்சரோட கூட்டத்தையெல்லாம் ஆக்டோபஸ் மாதிரி அசால்ட்டா அடிச்சு சுருட்ட போகுது. உள்ள போனா அதி பிரமாண்டமாகவே இருக்கு. இப்பதான் 60 சதவிகிதம் கடைகள் வந்திருக்கு. இன்னும் நிறைய வர போகுது. சத்யம் தியேட்டர் இங்கே தன்னோட கிளைய, 8 ஸ்க்ரீன் உடன் ஓபன் பண்ண போகுதாம். Life Style மூணு floor -லயும் இருக்கு. Life Style -ல கலேக்சனும் அதிகம் கூடவே காசும். நானும் ஏதாவது டீ ஷர்ட் எடுக்கலாம்னு பார்த்தா பொம்மைக்கு போட்டு இருக்கிற ஷர்ட், பேன்ட் எல்லாம் படு சூப்பரா இருக்கு. இதை வைத்து ஒரு கவிதை "என் பொம்முக்குட்டி காதலிக்கு". மூணாவது floor -ல Food Court. பூந்தமல்லி Sky Walk மால் மாதிரியே, இங்கேயும் எங்க போய் சாப்பிடறதா இருந்தாலும், ஒரு கார்டு கொடுப்பாங்க. அதுல சாப்பிட எவ்வளவு செலவு ஆகுமோ அந்த அளவுக்கு பணத்த கொடுத்து (No Credit/Debit Card) அந்த கார்ட்ல top -up பண்ணிக்கணும். அப்புறம் இந்த கார்ட காமிச்சு எதெது வேணுமோ அந்தந்த கடைல போய் வாங்கி சாப்பிடலாம். போகும் போது கார்ட திருப்பி கொடுத்து கார்ட்ல மிச்சம் இருக்கிற பணத்த வாங்கிக்கலாம். Window Shopping போறதுன்னு முடிவு எடுத்துட்டிங்கன்னா பஸ்ல போயிடுங்க. பைக்ல போயிட்டு நாலு மணி நேரம் சுத்திட்டு வந்திங்கன்னா பார்கிங் சார்ஜ் ரெண்டு வீலுக்கும் சேர்த்து பஞ்சர் போடுறத விட அதிகமாயிடும். முதல் ஒரு மணி நேரத்துக்கு 20 ரூபா. அப்புறம் ஆகுற ஒவ்வொரு மணி நேரத்துக்கும் 10 ரூபா. அந்த பார்கிங் டிக்கெட்ட தொலைச்சுட்டிங்கன்னா, 250 ரூபா பைன். Four வீலர்ன்னா Just 500.
தமிழ்ல பேய் படம் பார்த்து ரொம்ப நாளாச்சு அப்படின்னு ஆனந்தபுரத்து வீடு படம் பார்க்க போனேன். ஆஹா! இந்த மாதிரி ஜாலியா, சந்தோசமா ஒரு பேய் படத்த ரசித்து ரசித்து இதுவரை பார்த்ததே இல்ல. ஏன்னா, இது ரொம்ப நல்ல பேய். அந்த வீட்டுல இருக்கிறவங்களுக்கு சமைக்கறது, துணி துவைக்கிறதுன்னு எல்லா வேலையும் பேயே செய்யுதுங்க. இந்த மாதிரி ஒரு பேய் எங்க ரூம்ல இருந்தா பரவால்லைன்னு தோணுது. ஏன்னா, ரூம்ல பசங்க எந்திரிச்சவுடனே ஒழுங்கா பெட் சீட் மடிச்சு வைக்கறதில்ல. சமைச்சா அந்த பாத்திரத்த கழுவறதில்லை. படம் முடிஞ்சு "Film by நாகா" ன்னு இயக்குனர் பெயரை போடும் போது தான் எனக்கு கொஞ்சம் பயமாவே இருந்துச்சு. நமீதா டச்: ஆனந்தபுரத்து வீடு, அன்பான பேய் வீடு.
